Neylesin! Şiiri - Murat Aksoy

Garip bekler birkelamın üstüne,
Herkes düşmüş burda dünya derdine,
Soran yoktur bir halhatır kendine,
Şu dünyaya küsmesinde neylesin!

Dünya ağlatır onu o gülmeye çalışır,
Dertler çoktur hep zamanla yarışır,
Sevdiği sevmez olsun gene alışır,
Şu dünyaya küsmesinde neylesin!

Davranıp kalkar dertler gene düşürür,
Garibanım dertli dertli düşünür,
Tepesinde karakargalar üşüşür,
Şu dünyaya küsmesinde neylesin!

Doktor kendi derdine deva bulamaz,
Kimse kendine çare olamaz,
Dermanı olan kollarına dolamaz,
Şu dünyaya küsmesinde neylesin!

Anlamıştır gariban ölümden başkası yalan,
Olmayacak belki arkasından ağlayan,
Belki asılırkende gözünü bir bağlayan,
Şu dünyaya küsmesinde neylesin!

Garip böyle dertli dertli konuşur,
Farkındadır kalbi yanıp tutuşur,
Mide derten bir kağıt gibi buruşur,
Şu dünyaya küsmesinde neylesin!

Varsa başka çare bilen söylesin,
Söylesinde şu gariban eylesin,
Dayanılmaz yaraları dağlasın,
Şu dünyaya küsmesinde neylesin!