Neylesin... Şiiri - Vefa Ayyıldız

Bu dinlediğin gönül sesi
Bu dinledigin yüregin ta kendisi,
Bu dinledigin şu anki acımın, sadece bir gölgesi...
Gönül bu ya ferman dinlemiyor işte..
yazılan, yazılan bir kader var çünkü elimde
Neylesin bu can..Söyle...!
Hüzünlü akşamın derinliginde..
Neylesin....!
Bazı Akşamlar odamın camından sana bakıyorum
Yıldızlara baktığım gibi,
Hatta birinede senin adını verdim
Gözlerin kadar, ışıl ışıl ve de senin kadar uzak
O günden sonra gökyüzüne bile bakamıyorum
Matemin bürünmüş,
Artık oda eskisi gibi parlamıyor ya.
Gecenin derinliginde sensizliğinse ta içinde
Bir yıldız kayar gökyüzünden
Sayki sen kalbimden kayıp gittigin gibi
O ise gözlerimin önünden kaybolup gitti..
Umudum, umutsuzluğa kaybolduğu gibi
Umarsızlığında yine kaydın gözlerimden
Seni sensizde yaşıyorum artık
Seni sen sayıp içiyorum...kadehimde,
Seni sen sayıp çekiyorum acımı içime...
Bilki acında acıtmıyor artık sevdanı...