bir güneş yılı olsaydı da ömrüm
hep senin etrafında dolansaydı gönlüm
bir seni sevseydim, bir seni düşleseydim
baktığım her yerde sadece seni görseydim
ama neylersin, kalbim sürgün
ruhum da hayaline mahkum
güneş sensizliğin üstüne doğarken
neylersin yokluğunu görebiliyor gözlerim
neylersin zaman sensiz de akıyor buralarda
yokluğunda kaybolmuşum ta en derinlerde
benden iz kalmıyor dokunduğum hiçbir yerde
neylersin yaşıyorum senle geçen geçmişlerde
yağmurda yürür, ama ıslanmaz ateş gibiyim
her damlada biraz daha susar yüreğim
gayrı dayanmaz ayrılığa hicranım
ama neylersin, rahmeti tükenmiş sevdanın
mutluluk kare kare fotoğraflarda
bin yemin etmişçesine kördüğüm ellerimiz
bir görsen bin düşman ayıramazmış bizi
ama neylersin bir gurur tüketmiş ikimizi…
14.01.10
İsa YılmazKayıt Tarihi : 18.6.2010 19:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsa Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/18/neylersin-gunes-doguyor-sensiz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!