Neylersin Şiiri - Akın Gündüz

Bülbülün ötmesi, hep gül açması
Baharın gelişi, gülün kokması
Gül güzelse eğer, dalda olması
Dalından koparan, bağban neylersin

Hangi çiçek kokmaz, seven gönülde
Hepsi hoş kokar, koklama bilende
Yüzün güzeli; yüzde değil, özde
Gönlü çirkin olan, yâri neylersin

Geceye aydınlık, verendir mehtap
Yıldızdır, aya sırdaş olan ahbap
Akşamın kızılı, sanki bir şarap
Güneş doğmayan bir günü neylersin

Kul Akın sen gitme, elin sözüne
El olan gitmez mi? başka birine
Elbet rastlarsın, gönülden sevene
Seni sensiz eden, ikrar neylersin