Neylersin Şiiri - Ercan Yavuzer

Mademki sevgilidendir bu aciz cümleler, O zaman bir hal çaresine bakılmalı Mumları ateşe vermeli Ve ışık, gölgeden önce yitirmeli kendini… Geçmişin ikamet ederken bu ten-i kafeste Sen böyle can telaş, Sen böyle iki cihan, arş-ı âlem Nereye gidersin? Kundaklayıp aklımdaki suretini, Böyle acemi bir geceye, Söyle, sığınışla neyi kastedersin? Bak gör işte, her göz senden ötürü büyütür acılarımı Bıçak söze dayanır, dilin kemiği kırık Kim ayrı düşse, sen gittikten sonra, ulu bir kavuşmadan Yer yer hüzünle karışık, söz yağar gözlerimden. Kavimler geçerken böyle katar katar, Bir peygamber ölüp, helak ederken tüm aşkları, sana ayrılıktan Söyle, sen böyle mezar mezar, hangi yaşama zulmedersin? Yok, artık sana özlemin bende tarifi, Kaburgamda bir eksik, böyle yarım yamalak, Sözcükler biriktirmekten gayrı, Bir şey gelmiyor elimden. Ben böyle hasret kavminden çöllere revan, Ben böyle tanrıyla toz-duman, Sığınaksız, anlamsız bir tene can iken, Söyle, sen hangi ballı dile kendini acı eylersin? Ercan YAVUZER