Neylersin Şiiri - Yorumlar

imkansız bir aşkın hikayesi olmuş..ara sıra duygular işe fazlaca karışmış..şiiri şiir olarak yönlendirmeye etki etmiş.kırık bir hüznün şiiri..

HER MISRA AYRI BİR GÜZELLİK'TE
Kekremsi bir tadı vardır gözyaşının,
Dudaklarına sızınca farkedersin.
İçindeki vurgun aşklar mezarlığında,
Ayrılık, ölümden üste yazılınca,
Gideni durdurmaya yetişmez sesin...
Bir inme gibi dolaşır bedeninde pişmanlıklar
ŞİİR DİYORUM, BU OLSA GEREK.
USTAYA TEBRİKLERİMLE.

ŞİİRLERİNİZİ HEP ZEVKLE DİNLEDİM O GÜZEL YORUMUNUZLA...KİM DERSENİZ BAĞRI YANIK TAZE DİMAĞLI BİR ANADOLU GENCİ...HASRETİ HERGÜN BANA BAKAN PARILDAYAN GÖZLERLE ÇEKEN MEMLEKETİN...
YENIYIM ŞİİR DOSTLUĞUNDA AMA DUYGULARDA İZE MEZOPOTAMYA KADAR DERİN BELKİ DE...ACİZ KARDEŞİNİZİN BU HEDİYESİNİ KABUL EDERSİNİZ UMARIM...
SAYGILARIMLA...



Berfin

Ah Berfinim!
Yine hatırlattı seni bana
Esir alınmış yalnızlığım.
Yüreğimden,
Ta sinemin derinliklerinden
Acını hissettim yokluğunda,
Varda yok oldum
Senin yokluğunda.

Ruh halime dil oldu elimdeki bu kalem.
Hediye edipte,
Seni hatırlatan defterinin beyaz sayfalarına.
Ama….
Yazmak isterdim
İhanetin kara lekesini,
Giyipte mutlu olamadığın kanlı gelinliğe,
Ve yüzlerine vurmak
Mazlumun sert tıkadını.
Görmek isterdim bunu yapanın
Kefene sarılı ihanetten kokouşmuş bedeninin,
Hesap verilişini yaradana.

Heware berfinim...
Soğuk beyazlığın narin çiçeği.
Yalnızlığın,
Sahipsizliğin,
Haykırışın nadide sembolu.
Göz yaşlarımın sessiz dostu,
Yalnızlığımın derin ızdırabı.

Aç artık berfinim!
Hatırlatsın
Özlemini gidersin
Paylaşaşamadığın kokun
Beslesin seni
Kar suyu misali
Okşayarak yaprakalrını
Gözlerimin serin yaşları

İşte o zaman
Seni her gördüğümde hatırlatır
İhanet…..
Ve
Buna karşı
Dirilişin sembolü olursun bana berfinim

Bayramlarda ağıt yakan
Gözü yaşlı annenin umudu
Sen ki yürekleri dağlatan
İhanetin mazlum ve mahsun çocuğu

Rohniyamın berfinim
Yaprağı özlemin kokusu saçar
Sineklerdeki saklı acıya
Bükülmüş narin çiçeğin açar
Habercisi olan müjdeli anıya

Aman berfinim
Başındaki beyaz duvak
Ezilmesin mariyalar gibi
Sabır kaynağın olsun hak
Seni saran karörtüsü misali

Sen ki bir çağrısın
Tarihin tozlu sayfalarına
Bir mum misali aydınlatıcısın
Karlar içindeki beyazlığınla
Zorlar aleminin panzehiri
Dirilişin haykıran sembolu
Yalnızlığın hüzülü haykırışı
Saf aşkın itirafı
Yüreğimin ise
Parlayan süreyyasısın
06/12/2000 konya

Veysi Bozkurt

''Bize hep acılar kaldı, bize hep yağmur...
Unutmasan bile artık
Unutur gibi yapacaksın.
Ve buruşturup-buruşturup attığım kağıtlarda,
Hiç bitiremediğim
Bir şiir olarak kalacaksın...

Tüm şiirleriniz birbirinden anlamlı ve güzel okudukca okuyasım geliyor. zatem zaten tüm albümleriniz var günlük şiirleriniz hayatımızdan geciyor.kaleminize ve yüreginize saglik sevgiler..''

yusuf abi sen harikasin ya,bu siiri sanki benim icin yazmisin,bütün siirlerin süper,itiraf edeyim,siirlerini okumaktan daha cok senin sesinden dinlemek cok daha keyifli,yorumun cok etkileyici...yine seni gözyaslarimla birlikte dinliyorum...saygilar

Güzel gözlü sözü özlü bu nasıl güzel bir yürektir yaradanın yarattığı güzel insan aşkımın diğer yüzü gibi okuduğum her sözü her dizesi yufus hayaloğlu
Sevgilerimle Asiyem

Neylersin

Bazen acı dinmez, bazen de yağmur
Sevgilim gülümse, her şey unutulur
Suskunuz bu akşam üstü
Hasrete yanmışız, neylersin

Bir gün, bu mahzun sevdadan geriye
Kalırsa, sadece o hüzün kalır..
Sen de anladın ki yapa-yalnızız...
Buluşmamız yasak,
Görüşmemiz uzak...
Devrilmiş kadehler gibi, dönüyor başımız,
Neylersin...

Ah güzelim,
İncinmiş bir sesi vardır yağmurun;
Yanaklarına vurduğunda hissedersin.
Ve bir veda sözcüğü, saçlarına,
Titreyen bir öpücükle dokunduğunda;
Bu anı dondurmaya yetmez nefesin.
Bir film sahnesi gibi
Akar gider ayrılık,
Neylersin...

Biz zaten hiçbir romanda
Kendi hayatımıza rastlamadık.
Bütün şarkılar bizi yanlış anlatmıştı.
Ve bütün bulmacalar yarım bırakılmıştı.
Tenha sokaklarda üşüyüp durdu sırtımız.
Oysa tuttuğumuz balıkları bile
Yeniden denize bağışlamıştık.
Biz, hayata dair
Hiçbir yanlış yapmamıştık...
Neylersin...

Biz bu sonucu haketmedik,
Hayır, etmedik...
Ömrümüz bu talana lâyık değildi.

Bazen acı vurdu, bazen de yağmur
Hiç gülmedi yüzümüz,
Hiç büyümedi gülümüz...
Bizi yalnızca akşamlar kucakladı,
Biliyorsun,
Sabaha çıkmayan bir yoldu yürüdüğümüz...

Bir gün, bu öykünün sonuna gelince
Ansızın desem ki: hoşça kal canım!
Unutursun,
Mecburen unutursun...
Yıldızlar söner, bu aşk da biter!
Bazı gün hatırlayınca, sessizce ağlarız.
Neylersin...

Ah bebeğim, ah..
Kekremsi bir tadı vardır gözyaşının,
Dudaklarına sızınca farkedersin.
İçindeki vurgun aşklar mezarlığında,
Ayrılık, ölümden üste yazılınca,
Gideni durdurmaya yetişmez sesin...
Bir inme gibi dolaşır bedeninde pişmanlıklar,
Neylersin...

Biz zaten hiçbir sinemaya
Tam vaktinde yetişemedik.
Bütün vapurlar bizden önce kalkmıştı.
Ve bütün biletler biz gelmeden satılmıştı.
Boşuna telaşlarda yorduk günlerimizi.
Oysa Nuh'un Gemisi'nde bile
Bize yer kalmamıştı.
Ve hiçbir mutluluğa adımız kaydolmamıştı.
Neylersin...

Biz bu aşkı sürdüremezdik,
İnan, sürdüremezdik...
Kalbimiz bu heyecana müsait değildi.

Bize hep acılar kaldı, bize hep yağmur...
Unutmasan bile artık
Unutur gibi yapacaksın.
Ve buruşturup-buruşturup attığım kağıtlarda,
Hiç bitiremediğim
Bir şiir olarak kalacaksın...

bir nefes ötenizde olup ulaşamadıklarınız için.....

ne desem boş aslında...yıkık bir aşkın ardından söylenebilecek herşey burda.iyiki arada sırada sığınabileceğim bir şiir var.teşekkürler yusuf hayaloğlu sana...

Tek kelime ile mükemmel,işte şiir gibi şiir.Tebrikler.