Neylerim Sen Olmayınca Şiiri - Midayet Kara

Baharı görmeden, soldu güllerim
O yar beni duymaz, sustu dillerim
Yazsam bile, kalem tutmaz ellerim
Kime ne yazayım, sen olmayınca

Yıllar geçti gülüm, bir ömür bitti
Hayalin gözümden, uçup da gitti
Hasret yaktı beni, içim eritti
Kime ne diyeyim, sen olmayınca

Çok acılar çektim, içime attım
Göz yaşım sel oldu, acıyı tattım
Boş kaldı yatağım, hasretle yattım
Yatamam ki asla, sen olmayınca

Derinden sızlıyor, açılan yara
Aşk güzel bir şeydir, verilmez ara
Mutluluk ararım, acep kaç para
Ben nere gideyim, sen olmayınca

Acıyla yoğruldum, çilem dolmadı
Göz yaşım sel oldu, yüzüm gülmedi
Peşinden koşturdum, ümit vermedi
Ümidim tükendi, sen olmayınca

Acıyla geçen gün, gider ömürden
Sevmek desen eyer, canı gönülden
Yalandan sevenler, çeker dilinden
Gönül kimi sevsin, sen olmayınca

Sevmeyen gönülden, hesap sorulur
Aşkı tatsan bir kez, sular durulur
Mahşeri ahrette, hesap sorulur
Ben nasıl yaşarım, sen olmayınca

Sevdi deli gönlüm, durulmaz asla
Gel otur yanıma, göğsüme yasla
Kalbin de sevgiyi, bal ile besle
Ben nasıl yaşarım, sen olmayınca

Midayet yazarsın, kıymet bilinmez
Bunca yıl anlattın, değer verilmez
Sevgisiz olanla, yola girilmez
Ben nere giderim, sen olmayınca
(1190) Ocak 2019