Neyini Sevmişim Şiiri - Oğuz Aktaş

Dünya,malı dünyada kalır demişler.
Ben,bu dünyanın neyine tapayım.
Servetine mi? Malına mı?
Dünya,senin olsa ne yazar.

Bir gün,o toprağa girmeyecek misin?
Bir gün,o soğuk betonda yatmayacak mısın?
Bir gün,ecelinle kanatlanıp uçmayacak mısın?
Serveti de yalan,zenginliği de bu dünyanın.

Önemli olan,tek şey can sağlığı.
Sağlığın,yerindeyse,
Ağada sensin,paşada.
Sağlığın,yeter ki zengin olsun.

Taptığın her şeyler,bir gün gelir yalan olur.
Söner,yangın olur.
Sen,bile göremesin ki küllerinin yandığını.
Dünyanın,malı dünyada kalır.

Aşık,olacan sevdalanacan belki ama hepsi gelip geçiçi.
Aşk,gönül mazisinde kalacak.
Zengin,olacan büyük bir mirasın peşinden koşacan.
Ne yapayım serveti,huzur ve sağlık olmadan.

Dünya,bir han üstüne konmuş insan.
Yaşayabildiğin, kadar yaşarsın.
Yaşamadığın, gibi gidersin.
Doğuran da yaradan,Alanda yaradan.

Şu,dünya senin olsa ne fayda.
Şu,dünya senin olsa ne fayda.
Dünya zenginliği, dünyada kalır.
Yeter ki,gönül zenginliği olsun.

Gönlün,bol ve alçak olsun.
Nispetçiliğe,satma kendini.
Gözün,yüksekte olmasın.
Biraz da,alçaklara bak dünyayı.

Orada göreceksin.
O,zaman dünyanın servetini de malını da.
Onun,için sen yalnız dostum.
Dünyanın,servetine bakma.
Gönlünün,servetine tap.