Neyini Seviyorum ki Senin

NEYİNİ SEVİYORUM Kİ SENİN

zaman değişti karma renkler keşfedildi
şimdi uzaydan görüntüleniyor insan
atlar, atlılar öldü ve evler yıkıldı bir bir
yuvaları dağıldı kuşların uçup gittiler
izlerini rüzgar çaldı, nerede kusar bilinmez
kan kokusuna boğuldu hava ve dalında kurudu yapraklar
ne gül, ne diken, ne meyve özü
eşeklere kaldı meydan kurtlarsa hâlâ aç

neyini seviyorum ki senin
adım adım belliyorsun toprağı
ne açsın ne tok, zulme açmıyorsun elini
fazladan bir ekmeğin olmuyor bir it çalsa kapını

bir avuç toprağı devralmışsın babandan
çocukların büyüyor üstünde
ne yerinde saymaktır seninki ne de kuru kuruya direnmek
bir tür karın doyurma işi
neye seviyorum ki ben seni

hava ağırlaşmış, beton tutmuş sokaklar
ufaktan sormaya yeltensen
çocukların ağlaşır tutar çekerler eteğinden
çocukların gözyaşına asılı kalır gözlerin

direndim diyorsun ya ne tanrı yakındır sana ne Hızır
nasıl da vurup geçiyorlar buğday başaklarına
direnmek rüzgarda kıvranan bir yaprak
şükrediyorsun ya ezbere neye şükrettiğini bir anlasan
şeytanı kovarsın tarlandan

(Adsız Fırtınalar Doğuyor)