Sömürdün canımı, emdin kanımı,
Ne üstte çul kaldı, ne de para, pul,
Acılarla sardın, dört bir yanımı,
Neyini seveyim, senin İstanbul…
Geldim de yoluma, güller mi serdin,
Geriye dönecek bir yol mu verdin,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta