Neyini Sevdim Şiiri - Mehmet Cevat Yaşar

NEYİNİ SEVDİM

Bilirsin tembelim üşenirim çalışmaktan
Seni yazmak kadar çalışmak
Huzur vermiyor bana
Sende bile tembelim
Hani sende biraz kolay olsaydın ya
Seni zevkle çalışırdım
Hani lise üniversite derslerim gibi
Bazılarını sever bazılarını sevmezdim
Bazılarını çok sonradan sevdim
Bazılarını sonradan çok sevdim
Matematik gibi yani
Matematik dedim de lisede
İlk öğretmenim Ahmet Hocamdı
İncitmeden iyice incitirdi koca yüzüğüyle
Sonraki İntegral Dursun’du üniversitede
İntegral türev bilmeyen geçemezdi ondan
İstemesem de zorla öğrendim yani
Hani söyleselerdi bir gün
Seni çözmek için gerekeceğini
Canla başla bir başka çalışırdım yani
Neyini en çok sevdiğimi söyleyeyim
Ben en çok senin matamatiğini sevdim
Hem de öyle dört işlem değil
İki bilinmeyenli bir denklem mesela
Kaleme lüzum yok hemen çözerim
Aslında en çok sevdiğim denklemin
Üç bilinmeyenli halin tam bana göre
Üşengeçlikte etmem
Dördü de çözerim daha ilgim çekici
Belki fazlasını da
Hani dedim ya tembelim alışkanlık işte
Belki de ondandır vasatım aşkta
Vasatım dedim de o kadarda değil yani
Sevmekte de ortalama bir yerdeyim
Zaten oldum olası ortalarda dolaştım
Geometrinde de orta iyiyim
Hatta ortalamanın biraz üstü sayılırım
Hem öyle çok üstte değil
Ortalamanın hemen üstü yani
En kolayıma gelen açılarını hesaplamaktı
Hele Pizza Piramidi kim bilir
Hangi Şaire verdi ölçülerini İsis
Birde kürelerinin zarafeti
Dilimle ölçerim milim milim çemberini
En hassas terazim dilimdi zaten
En sivride
Hacmini avuçlarımla tam ölçerim
Hem Mimarın hem Heykeltıraşın
Hem Şairin olurum
Dedim ya Geometrinde ortalamanın
Biraz üstünde iyiyim
Aslında ilgimi çeken en çok
Çok bilinmeyenli denklemlerin
Ama ben o kadar sabra gelmem
Yok ayrı bir denklemini kurayım
Oranı buranı bulayım
Sonra bulduklarımı tek tek yerine koyayım
Kısa yolu biliyorum ya
Tembelim ya uzun yolu tercih etmem
Oysa uzun yolu çok daha severim
Hele loş ışıklar altında
Dağlarını ovalarını alçalan yükselenlerini
Öyle dolana dolana zirveni ulaşacağım
Muazzam bir haz
Zaten öyle çok ta zor sorularına gelemem
İki dereceli bir fonksiyonun ha keza
Bulmaca heyecanı verir bana
Fazlasını unutmuşum zaten
Sonsuz derece bir fonksiyon olsan
O sen değilsin hem olsan
Zaten kafamı yormam bilirim kimse çözemez
Hem kim rastlamış ki böyle birine
Bazen boş ver diyorum kendi kendime
Çözebildiğin kadar çöz
Hani Casanova arkadaşım olsa
Biraz taktik kapardım ondan
İntegralini desem çoktan unuttum
Hani nereni toplayacağım ki
Dağılmışsan eğer
Toplu haldeysen türevini almak isterim
Her zerrenin tadına varmak için
Onu da unuttum ya neyse
Rastlarsam sana hatırlarım elbet
Fiziğin desem matematiğine aşinalığımdan
Fena değil sonradan kuantum derken
Yani fiziğinde de ortalamanın biraz üstündeyim
Kimyan desem
Atom altı parçacıkların bir başka alem
Ezberim zaten hiç olmadı
Sözelde kafam pek basmazdı
Hala noktamı virgülümü üç noktamı
Ünlemimi nerene koyacağımı bilmem
Hem sen söylemesen nereden bileceğim
Hani derler ya taşı gediğine oturtmak
Kafam basmaz dedimse hepten değil yani
Coğrafyan eh işte
Dağların ovaların tümseklerin ilgi alanım
Bir de nehirlerinin kıvrımları
Tarihin desen oda eh işte
Göçebe yüreğime yurt olacaktın ya
Onu da olmazsın ya neyse
Ya dilim desen
Hiç mi hiç basmazdı kafam
Zaten hiç basmadı
Zaten teninin dilini tam anlamı ile hiç anlamadı tenim
Zaten kara düzen konuşur tenim
Bazen de dilsizlerin alfabesi ile konuşur tenim
İlkel bir dildi zaten
Havva anadan Adem babadan kalma
İlkelde olsa en tatlı dildi senle konuştuğum
Dedim ya ben matematiğine aşinayım
Ortalamanın üstündeyim biraz
Sözelinde ise eh işte öyle böyle

30/04/202/
M.C.Y