Neyine Senin Sevmek Şiiri - Yaşar Aksan

Neyine Senin Sevmek

Boş ver be güzelim neyine senin sevmek
Sen yoluna ben yoluma sevmek neyine gerek
Sen bilmezsin sevmeyi, ne anlarsın ki aşktan
Senin bakışların faul, sen kaybettin ta baştan
Senin için fark etmez eşek dikeni ya da gül
Bülbülü boş ver sen, neyine yetmez düldül
Sen önce aynaya bak, bak ne göreceksin
İyi bak gördüğüne, sen de çok güleceksin
Ayna bile dayanamaz senin o suratına
Seni gören benzetir Donkişot’un atına
Saçlar pırasa gibi, kaşlar kirpi ormanı
Gerilim baştan başa, sanki korku romanı
Dişler yerinden çıkmış, emecek kan ararlar
Biri gökte biri yerde korkutuyor dudaklar
Göz müydü onlar öyle pek anlamadım bir şey
Fıldır fıldır dönüyor orda iki garip şey
Aşk olmasa işte sen böyle biri olursun
Dalında öyle kalmış elma gibi kurursun
Kurtlanarak ölürsün her şeyden de ziyade
Yazarlar mezar taşına “geldiği gibi iade! ”