Neyine Güvendin Şiiri - Mehmet Şahan

NEYİNE GÜVENDİN
.
((Emaneti; gökler, yerler ve dağlar yüklenmek istememiş. (Ahzab/72. ayet))
.
Emaneti dağlar, taşlar almamış;
Neyine güvendin sen insanoğlu?
Yüklenecek başka yük mü kalmamış,
Neyine güvendin sen insanoğlu?
.
Yerler gökler asla almam demişler,
Kul hakkı altında kalmam demişler!
Şüphesiz ki iflah olmam demişler,
Neyine güvendin sen insanoğlu?
.
Yüklendiğin bu yük neymiş hele bak,
Kul hakkıyla gelme demiş kula Hak!
Nefsin istediyse olmuş müstahak,
Neyine güvendin sen insanoğlu?
.
Emanet, nefsinde sezinir derler,
Şeytanlar peşinde gezinir derler!
Teslim edişinde süzünür derler,
Neyine güvendin sen insanoğlu?
.
Nefsinin eliyle arttıramazsın,
Hassas teraziyle tartılamazsın,
Türlü endazeyle kurtulamazsın,
Neyine güvendin sen insanoğlu?
.
Mahzuna ahvalin özün verir mi?
Masuma melalin gözün verir mi?
Mazluma helalin sözün verir mi?
Neyine güvendin sen insanoğlu?
.
Pir-î Fanî der ki; meyletme pula,
Emanetin tez ver, eğletme kula!
Nefsin Hak’tan ayrı, şaşsa pusula;
Neyine güvendin sen insanoğlu?
.
MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
25.09.2020 – İSTANBUL