Zan köprülerinden aşağıya dök,
Eteklerinde ne varsa…
Yağıya benzeme, içindekini sök,
Terk et… Temelli zararsa…
…
Daima salla masumiyetin beşiğini
Ellerinle büyüsün fazilet…
Sen asla terk etme eşiğini,
Neyin varsa tek sevgiliye ilet…
…
Sen de bilirsin, elbette bitecek bir gün
Kubbesiz, sınırlı, sayılı şu ömrün
Nefsin seni sağa sola itse de,
Yine de sen sevgiliye görün
…
Takılıp kalma dünyanın kış rengi eteklerine
İyi bak, kontrol et, lazım olacak yedeklerine
Susuşların bile mihenk taşın olsun
Gönül verme dünya zevklerine
…
Eğer mümkün olsaydı
Yeniden dünyaya gelmek
Asla boş yere harcamazdın ömrünü
Asla olmazdı hak yoldan dönmek
…
Antakya-130810
Kayıt Tarihi : 13.8.2010 01:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!