Neyin Vardı Ki… Şiiri - Sadullah Celik

Çıplak geldin dünyaya
Neyin vardı ki…
Rabb’in her rızkı verdi sana
Sen onun karşılığında
Ne yaptın ki…

Çıplak gidiyorsun öbür dünyaya
Ardında neyin kaldı ki…
Gurur, gaflet, hırs, kavga
Yani bunca tantana
İki metrelik bir kefen için miydi?
Gücüne, kuvvetine hep güvenirdin
Haydi söyle şimdi
Neyin kaldı ki…

Bak gidiyorsun omuzlarda
Bu gidişin dönüşü olmaz bir daha
Vücudun sararır döner yaprağa
Yüzün solar, dilin susar
Canı kalmayan bedenin
Beyaz bir tohum gibi
Düşer kara toprağa
Ömür dediğin denizden
Kaç damla içebildin ki…

Hani yığıp durduğun mal
Nerede günlük aynaya bakıp
Gururlandığın cemal
Hani tanığın insanlar
Nerede eşin ve çocuklar
Kime emanet ettin onları
Söyle neyin varmış ki…

Şimdi ruhun uzak ülkelerde
Bedenin ise buz, toprağın özünde
Bir kaç gün yad edilirsin
Yaş olursun tanıdıklar gözünde
Sonra unutulur gidersin
Sanki hiç yaşamamış gibi
Bazen hatırlanırsın “rahmetli” diye
İnsanların acılı sözünde
İşte gerçek olan bu
İyilik ya da kötülük dışında
Yanına ne alabildin ki…