Neyin Sesi Şiiri - Asuman Komşul

Yaşanmamış sevdamı soğuk sessizliğinde
Sakladım bir kuytuya düşlerin denizinde
Veda etmeden sana düştüm uzun yollara
Birkaç satırım kaldı anılar defterinde

Yoktu geri dönüşü tek yöndü bu ayrılık
Ufkum bir sis perdesi rüyalarım bulanık
İlk adımı atarken hüzün iklimlerine
Geçmişin kıyısında tüm gemilerim yanık

Uzaklardan geliyor hazin bir neyin sesi
Beni yıkan bu hasret kalbimin tek hevesi
Bunca kalabalıkta savrulup giderken ben
Düştü üstüme birden yalnızlığın gölgesi

Bir tek sözün yeterdi zamanı durdurmaya
Aramıza gerilen zincirleri kırmaya
Bir ihtimal kalsaydı düşünmezdim bir lahza
Sensiz geçen bu ömrü şimdi geri sarmaya

Hangi sır saklar seni hangi karanlık gizler
Telafisi olmayan tarihe düşen izler
Yaprak döken bahtımız bahara yetişirse
Kurumuş dallarından yeşerir mi filizler

Belli ki hiç bitmemiş bu yara henüz taze
Eskiyi yad edince birden yaş doldu göze
Vuslat bir damla olsa düşmez azra çölüne
Özlem yağmurlarından keşkeler kaldı bize