Neyin Kavgasını Verdim Şiiri - Derin Akkurt

Kurtulacağım boğazıma dizilenlerden
ruhumu saran bu kefenden
Öncekileri sileceğim
sonrakileri yok sayacağım
Yorgunluğumun son aşaması
Bakımı ihmal edilen bir bahçe gibi
değersiz bir eşya
kurulmamış bir saat gibi…

Bana doğru bir el uzanıyor
Uzanıp tutmayı bırak
yeniden başlamak dahi istemiyorum
Çünkü biliyorum
her başlangıç bir parçamı daha götürecek
Hırs mı
yarış mı
yoksa bir nefesin telaşı mı?
Bilmediğim her şeyin ucunu düğümleyesim var
Geçtim onları!
Bilinmezliğe açılan gedikleri özenle kapatıyorum
Çünkü biliyorum
elenenler kalburun üstünde öylece kalacak
Çünkü biliyorum
her seferinde kendimden daha da uzağa düşeceğim
Daha aykırı
daha kırık dökük

Verilen sözlerin bir hükmü varmış gibi
sınırlar çizdim
hudutlar aştım
Her köşesi sanki benimmiş gibi
neyin kavgasını verdim?
Saygı yok olunca
sevginin de hükmü kalmıyor
Yorgunluğumun son aşaması
Güzün bahara küsmesi gibi
bir teknenin kıyılara isteksizliği…
Bir zaman sonra kendi ağırlığı altında ezilen
bir taşa dönmekte varmış

Duruma göre eğilip büküleceğim elbet!
Unutmak için bağrımı da yırtacağım
Ama bu kadarla kalmayacağım
Eskiden fire versem de
bu sefer sözümü tutacağım
Bundan sonra kimseye bağlanmayacağım
Kimseye bağlanmayacağım