Tertemiz bir dünya istiyorsanız,
İlkönce aile eğitilmeli,
Çocuklarınızı seviyorsanız,
Onlara özenle,bilgi vermeli.
Her yerde yürekler,haykırıyorken,
Temiz dünya diye sloganlarla,
Etrafa çöp atıp kirletiyorken,
Bu neyin kavgası,o yayınlarla.
Kendinize gelin,bu evren bizim,
Her bir fert kirletse,temizleniir mi?
Feryadım yükselir,duyulmaz sesim,
Dünya çöplük olsa,huzur gelir mi?
Büyükler bilinçli olursa eğer,
Çocuklara örnek,olacaklardır,
Kendi özünüze verseniz değer,
Dünya temiz nefes,hep alacaktır.
Silkinin gafletten,uyanın artık!
Sizler örnek olup bilinçlendirin,
Yoksa çürüyecek,ruhuna yazık,
Etrafınız gülsün,güzelleştirin.
Kayıt Tarihi : 28.8.2006 13:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Deniz kenarında güzel bir park,çocuğuyla bir aile gelmiş,oturuyorlar. Çocuk yediği çöpü annesine veriyor ve o bayan fütursuzca çöpü elinden fırlatıp atıyor. Oysa iki adım ilersinde çöpü koyacağı çöp kutusu var. Yanından geçerken çöpü aldım ve bayan dedim böyle mi örnek olacaksınız çocuğunuza o sizden öğrenecek güzel ve çirkinlikleri aşılanacak şimdiden ruhu. Ne karşılık mı duydum sen bu parkın müdürümüsün.İşte harikulade bir duyarsızlık ne denir ki! Gülümseyerek ordan ayrıldım ve bir başka banka oturup bu şiiri yazdım.saygılarımla.Gnülbahçesinden
TÜM YORUMLAR (1)