Neyin Kaldı ki Şiiri - Gülden Işık

Eski halinle bakıyorum yeni hallerine ki, kayboluşuna alışsın gözlerim
Geçerken uğradım der gibi kandırılan güzelliklerin de, kırılıp döküldü rıza kapısı çalınmadan
Ne hatır bildi ne gönül eski selamların
Bakmaya doyamadığın aynalarda paramparçasın, üstü başı toz duman...
İzlerin silindikçe sahte dostlara döndü yüzün
Işıklara saklanıyor karanlığın...
Yaralarına tuz basılırken bile, gülüyorsun
Güzelliklerin çocuk gözlerindeydi; kaçırdın
Mevsimsizliği sever oldu perdesiz zamanların
Sakladığını pul gibi saçarken sen
yarına bırakacağın neyin kaldı ki