Neyimiz kaldı Şiiri - Hacı Göktekin

Masum ve tertemiz geldik, günahsıız ve sabi..
Tarif edilmez güzellik, Cennet kokuyor duk hani..
El bebek gül bebek büyüdük de, ne olduk sanki..
O safliğimizdan geriye, neyimiz kaldı ki....

Bazen Sevdik sevildik, bazen ağladik güldük..
Bazen de Okuduk Öğrendik, yazdık çizdik
Heyecanla Koştuk oynadık, düştük ve kalktık
birkaç resim den başka çocukluğu muzdan ne kaldı ki...

Güçluydük kuvvetliydik, tuttuğumuzu kopardık.
Genç tik, Suyunu çıkar mak için, taşları sıktık..
Yakışıklıydık, baktığımız yürekleri yaktık yıktık..
Pişmanlık tan başka, gençliğinden ne kaldı ki...

Çok sevdik sevilmedik, yine Sevdik yine Sevdik..
Reddedildikçe inad ettik, hep sevmeyeni Sevdik
Hep Kaçanlari kovalarken, gerçeği göremedik..
Nefrete dönen duygular dan başka neyi miz kaldı ki..

Nerde yardima muhtaç var ona koştuk..
Saçı mızı süpürge yaptık dağları yolları aştık
Yaşam içinde nice nice insan larla tanıştık
Birkaç gerçek dost tan başka kimimiz kaldi ki..

Her gün mutlaka, yeni birşeylerle taniştik..
Bilinmedik yerlere gittik, gurbet ellere aliştik..
Hiç bir işten yılmadan, çalıştık da çaliştik..
Yaptığı miz hayr dan başka neyimiz kaldı..ki

Yerimizde durmadık Hiç, Dünyaları gezdik..
Karnı miz doymadı birgün bile, yedik de yedik..
Açgözlülük te her zaman, bir numara ya yerleştik
Bir avuç topraktan başka neyimiz kaldı ki..

 
                        Hacı GÖKTEKİN