Neyimiz Kaldı Şiiri - Sadullah Celik

Akşam kızıllığı yüzerken gölde
Zarif gölgen düşerdi su üstüne
Gözlerin renk verirdi geceye
Şimdi, kalp bendinde bir adın kaldı.

Seni sabah rüzgarı gibi sevdim
Tozlu yolları çiğnedim de geldim
Her acı sözünü bal gibi yedim
Söyle, yaşanacak neyimiz kaldı.

Bakışlar yorgun sarı çiçek gibi
Gönül karışık görünmez dibi
Kestin aramızdaki sağlam ipi
Düşün, bağlanacak neyimiz kaldı.

Akıl esir oluyor hep ilk bakışta
İnsan çok şey bekliyor bu yarışta
Allah’ın güzel selamından başka
Sözde, paylaşacak neyimiz kaldı.

Gönül yükü ağır yalnız taşınmaz
Doğru söylemekle dil aşınmaz
Yiğit kalbinde döneklik barınmaz
Bir bak, güvenecek neyimiz kaldı.