NEYİME GEREK
Ay denize düştü, deniz yanıyor,
Şavkıyla kör gece aydınlanıyor.
İnsan ilk bakışta hayal sanıyor...
Sensizse hayaller neyime gerek.
El ele tutuşup yürümeyince,
Göğsüme yaslayıp sevemeyince,
Uykuya birlikte giremeyince,
Sensizse uykular neyime gerek.
Şimdi de yarısı kayboldu ayın,
Saklandı ardına koca bir dağın.
Manzara muhteşem dostlarım bakın...
Sensizse manzara neyime gerek.
Çılgınca hayaller sardı içimi,
Hep seni aradım, deliler gibi.
Bir yılgın dünyada buldum kendimi...
Sensizse yaşamak neyime gerek.
Süleyman SAYLAN
İzmir (Selçuk-Yoncaköy) , 30.07.1993 Saat: 03.04
(Şarkı sözü olabilir.)
Kayıt Tarihi : 11.7.2005 12:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!