Umutlarım söndü, sevgim bitti.
Onca hayallerim, boşuna gitti.
Bir öpücük dudak, ömrüme yetti.
Söyleyin dostlarım, gülmek neyime.
Bakışları kuzu, diş’leri azı,
Zülfün altındaki, bir cılız tazı,
Gönül bahtına, olmadıkça razı,
Söyleyin dostlarım, gülmek neyime.
Şayet, düzen, böyle dönüyorsa,
Dünya âlem, aşk’ımı kınıyorsa,
Hak'kın ışığı, sönük yanıyorsa,
Söyleyin dostlarım, gülmek neyime.
Talih’im buymuş, halim çok perişan.
Paksoy'um bulamadı, bir huri şan.
İsterim, çıkmaz, beden’deki can.
Söyleyin dostlarım, gülmek neyime.
Kayıt Tarihi : 9.1.2010 19:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abbas Paksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/09/neyime-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!