Neyim Varki Ne Calacan Şiiri - Hasan Hazani

Hırsız girme benim eve
Neyim varki ne çalacan
Değmez verdiğin emeye
Neyim varki ne çalacan

Ne ağa'yım nede beyim
Yaşarken ölmüş kimseyim
Sana önceden söyleyim
Neyim varki ne çalacan

Tencerem vardır çinkodan
Tabak kalaysız bakırdan
Ne isten bu fıkaradan
Neyim varki ne çalacan

Eşyalarım eski yırtık
Giydiklerim sökük, pırtık
Hepsi çürük, püskü artık
Neyim varki ne çalacan

Televizyon siyah, beyaz
Oda bozuk vermez vaaz
Birde vardır kırık'ca saz
Neyim varki ne çalacan

Sandelyem var kırık ayak
Eski koltuk eğri yayak
Yoktur yenisini koyak
Neyim varki ne çalacan

Elektirik, suyum kesik
Actıramam cüzdan ezik
Uğraşma çabana yazık
Neyim varki ne calacan

Varım yoğum yatak, yorgan
Hamallık yaptığım urgan
Kilimim var delik gurban
Neyim varki ne çalacan

Boşa harcama emeğin
Gelmez yerine dileğin
Yokmu vijdanın, yüreğin
Neyim varki ne çalacan

Anamdan yoksul doğmuşum
Babadan yetim kalmışım
Dert, keder'ler toplamışım
Neyim varki ne çalacan

Aklın varsa gir villa'ya
Köşke, şirket'e, banka'ya
Kanma bende boş kasa'ya
Neyim varki na çalacan

Hazan der boşa gelirisin
Bakarsın şaşa dönersin
Bir şey yok diye söversin
Neyim varki ne çalacan.
(h.hazani)