Neyim mi var sormasan bunu keşke,
Bir dolu insanım var sevgiyle bakıyorlar,
En çokta bol vaktim var içimde uyuttuğum,
Sensizliğim diyemediğim yutkunuyorum sadece,
Bütün akşamlar benim sadece bana ait,
Kumandam elimde dilediğimce geziyorum,
Gezmek dedim de istesem çıkar gezerim de,
Yalnızlığım diyemediğim saatlerce oturuyorum sadece.
Kazandığımı yetiştirmek için çabalamıyorum,
Fazlasıyla artıyor önceleri sıkıntıların arttığı gibi,
Canım ne çekiyorsa alabiliyorum artık candan başka,
Canansızlığım diyemediğim başım önde özlüyorum sadece.
Yollar,eşsiz gökyüzü,alabildiğine doğa,hepsi benim,
Paylaşacak birilerim de oluyor,o an için kansam da,
Kandırmıyor,avutmuyor gönlümü ne yakamoz ne ay,
Neyim mi var sormasan demedim mi,sonsuz sensizliğim var sadece.
Kayıt Tarihi : 4.9.2014 10:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!