Bütün meyhaneler benim için yapıldı,
Sakinin bardağa doldurduğu mey benim.
Kah şerefe kaldırıldı, kah şerefsiz anıldı,
Sarhoşun sofrasında unutulan zan benim.
Cepheler kurduruldu, siperler kazdırıldı,
Anaların kucağından kaçırılan can benim.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bilgin Bey, şiirinizle ilk karşılaşmam. Şiiriniz ilk bakışta bir klasik şiir tertibinde gözüküyor. Sanki heceleri düzgün, kafiyeleri uygun, aralıkları yerli yerinde, dörtlükler muntazam intibaı uyandırıyor insanda. Ama okunduğunda ve dikkatle tetkik edildiğinde bunların hiç de böyle olmadığı anlaşılıyor.Şiirin ana fikri ise dörtlüklere sığmadığı için, birbirine akışkanlık yapmış; ancak tümünde bir insan hayatının ele alındığı (bence) ortaya çıkıyor, insan günahtan sevaba, çeşitli safhalarıyla irdeleniyor.Neticede (ne kadar çabalasanız da) ortaya insan çıkıyor; sizin ve benim gibi.Kendinize göre bir şiir tarzını kullandığınız kalıp bana göre doğru değil ama, nasılsa herkesin kendince uyguladığının 'en doğru' sanıldığı ve en yüksek notu aldığı bir şiir aleminde, sizin yazdıklarınız da taktir görüyor demek ki.Yazın dostum, emeğinize sağlık, taktirlerimle...Enver Özçağlayan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta