Çiçeklerin nasıl
büyütülmesini mi;
Deniz dalgalarının
kıyıyı nasıl okşadığını mı;
Nefes almanın
yaşamın parçası olduğunu mu;
Paylaşımın verdiği hazı,
Sevdin mi çakır keyif oluşu,
Dinlemenin yücelik ifadesi,
Öfkenin küpe zarar verdiğini,
Düşünceye saygının
insanları büyüttüğünü;
Yaşarken bir kolumuz Asya’da,
Bir kolumuz Avrupa’da,
Zoru başardık da,
Koltuğumuzu bırakamadık,
Çocuklar gibi
ağladık, sızladık;
Annenin eteğine sarıldık,
Babanın arkasına saklandık,
Kırk, elli yaşına geldik de,
Büyüyemedik galiba...
Mehmet Aydemir 20.05.97
Kayıt Tarihi : 22.6.2008 14:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)