Neyi Düşlersin Kadınım Şiiri - Gürkan Kuzu

Sen, trenlerde gidersin hep evine,

Bense duman olur tüterim tepende;

Ömrüm raylar oluverir, tükenir.

Aslında ben hep yan koltuğumdur, durgun,

Camın yansımasındadır gözlerim;

Karanlık şehre gözlerimden dalarsın,

İçimi bilmeden, bakar yırtarsın.

Neyi düşlersin kadınım,nereyi; bilmezsin.

Durağına gelince kalkar inersin,

Sonra biri biner, biri iner, tren gider;

Koltuğuna oturur sonra birileri,

Cama yansır sureti ve gözleri,

Kimseler görmez beni, ordayım halbuki;

Çünkü açmam hiç, beklerim seni,

Birgün gelir binersin,

Yine açarım gözlerimi.