Kaç tane sıfır km.günümüz olduğunu bilsek,
Daha dolu dolu yaşardık belki.
Zamanı öldürmezdik.
Çünkü bilirdik, geçen zamanın bizi öldürdüğünü.
Ve biraz daha yaklaştığımızı.
Bilirdik elbet, her şeyin boş ve değersiz olduğunu.
En değerli şeyin içinde bulunduğumuz an olduğunu.
Mevsimlerin, kardeşliğin, sevgi, barış ve arkadaşlığın
Doyasıya tadını çıkarırdık.
Geleceğe değil, geçmişe bakardık birazda
Unutulmuş, eksik kalmış bir şey varmı? diye.
Kıymetini bilmediklerimizin, kıymetini bilirdik.
Unutulmuşların, görmezden gelinmişlerin, önemsenmemişlerin
Ve daha nicesinin hakkını verirdik.
Sıkıca sinemize basardık sevdiklerimizi,
Öperdik, saçlarını koklardık ve gözyaşlarını silerdik
Baş parmağımızla.
Şimdi sorarım size gerek varmı beklemeye?
Bilsekde, bilmesekde kalan zamanımızı,
Hepimiz aynı yolun, yolcusuyuz.
Neyi bekliyoruz? Yaşamak ve yaşatmak için.
Neyi bekliyoruz? Keşke dememek için.
Neyi bekliyoruz? İnsanlığımızın hakkını vermek için.
Kayıt Tarihi : 27.5.2013 10:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!