Neyi arıyorsun? Şiiri - Mehmet Şahan

Neyi arıyorsun ey insanoğlu,
Her gün yeni, yeni “yasa” yaparsın!
Boşa sarıyorsun say insanoğlu,
Allah’ın “ilmine” sarılmak varken!
Seni Yaratan’dan neden korkarsın?

Seni böyle çaresizce aratan,
Yeri, göğü, arş-ı kürsü yaratan!
Nefs değil mi? Seni, sende ıratan
Allah’ın “ilmine” sarılmak varken!
Seni Yaratan’dan neden korkarsın?

Dünya fani denmiş, kul ise beşer
Beşerin yaptığı ne kadar yaşar?
Kulların kanunu gün gelir şaşar,
Allah’ın “ilmine” sarılmak varken!
Seni Yaratan’dan neden korkarsın?

Özüne ayrı bak, asa’ya ayrı!
Uzuna ayrı bak, kısaya ayrı!
Mizan’a ayrı bak, yasaya ayrı!
Allah’ın “ilmine” sarılmak varken!
Seni Yaratan’dan neden korkarsın?

Kimine naz gelir, kimin ahengi?
Kimine haz gelir, kiminin rengi!
Kimine az gelir, kiminin dengi!
Allah’ın “ilmine” sarılmak varken!
Seni Yaratan’dan neden korkarsın?

Âlemlere “ol” deyince olduran,
Elemlere “sol” deyince solduran,
Yüreklere “dol” deyince dolduran,
Allah’ın “ilmine” sarılmak varken!
Seni Yaratan’dan neden korkarsın?

Her iki cihanda kurmuş düzeni,
Bir tek hükmü yoktur kulu üzeni…
Şahan’ım Bakî’dir Hakk’ın mizanı,
Allah’ın “ilmine” sarılmak varken!
Seni Yaratan’dan neden korkarsın?