Neyi arayacan ki? Şiiri - Dağlar Özügüç

Ne zaman yeni sevdalara
Yelken açmak istesem
Kesiyorlar aniden rüzgarlarımı
Biraz muhabbet arasam
Yanlızlık bırakmıyor yakamı
Yalnızlığa arkadaş mı olsam?
Dinler mi? acaba anlattıklarımı
Birazcık olsun anlar mı?
İçimde kopan fırtınaları
Yoksa yine sana mı gelsem?

Paylaştılar gıyabımızda herşeyi
Sen bana düşmüştün
Aktarmak istedim tüm hislerimi
Hiç bir şekilde İlgilenmedin
Değer de bilmedin
Şimdi artık gözümden düştün
Herşeye rağmen sana küsmedim
Çünkü bilirim küsmek zor iştir
Küsmek susmayı göze almaktır
Kendi sessizliğimden korkarım
Bu arada korkmak cesaret işidir
Korkmak herşeyle yüzleşmektir
Gelmek ise oldukça zordur
Bu saatten sonra gelemem
Gelirsem eğer bu aşk biter
Sanki bana gitmek daha çok yakışır
Gidersem kahraman olurum diyorum
Cesaretini gösteremediğim
O müstesna hayallerime

Kırılmaktan sonsuza kadar vazgeçtim
Kızmaktan da bir miktar uzaklaştım
Bir başımayım artık
Hiçbir şey umrumda değil
Böyle daha mutluyum sanki
Biliyorum istikbalde birgün
Beni arama ihtimalin hiç yok
Neyi arayacaksın ki
Kokumu bilemezsin
Şevketimi sevgimi
Huyumu suyumu
Varlığımı yokluğumu
Hiç bilmezsin
Sesimi bile duymazsın
Boşa neyi arayacan ki?