Neyi arar bu şiirler Şiiri - Yusuf Eryigit

Dizlerim tutmuyor şafakta
Sıcaklığına alışkınım
Şehirde bir balayı avına gidercesine
Gözlerine vurgunum
Her yerde düşman aramakta kıskançlığım
Dizelerime yeminle
Bu fani dünya aşkına
Sağ oldukça verdiğim nutuklar
Kendime aşklar dizmektir inancım
Kurdun kuşun ilkeli olmaz
Bir mollanın süzgecinde vaatler dolmaz
Her gelin öz aşkta kızarır
Lâkin
Bir Efes Pilsen durağında
Kelimeyi saadete getiren her dilber
Rekabet görmez aşkın dilinde
Halim kuşkusuz bir efe diliyle sürçmekte
Asaletin pirlerine
Her çıkmazın bir teselliye kapıldığı sanılır
Tanığım kadehime giren her muhabbete
Dostluğun sırlarına neslimin aklını serperim
Muhabbet bülbülü susmaz
Nazar değer
Silinmez kafiyeler
Dünyanın öteki ucuna kadar sallarım kılıcımı
Sanki deryalara serpilirim, dilim süngüde müdafaada
İnadımsa doğruya tapan kartal pençeleri
Bir galeri duvarından
Kaçak bir ressam övgüsüne
Politik bir seçim yoksa bu gidişatta
Her tablo birbirine günah döşeğinde
Sıcağı sıcağına
Hayranım yetim eleştirilere
Bir şair yorumuyla gövdemde barınmaksa
Kübik bir göz değmesiyle
Ayıplara
Çırak ellere girmeyen renkli gözlerle
Zamanın dumana sakladığı falını süzer dururum
“Kim bilir hangi kasabaya sarmıştır evrimin gülünü”
derim, beklerim
Şunun şurasında merhametli ellerde
Bir gün Picasso bir diğer gün August Strindberg
yaşarım
Değmeyin hayallerimin pâralandığı güllere
Odam hâlâ kireçlidir der türküler
Zaman okunu atmadı daha
Direnmekte...