1---neye Yarar Nefes Almak

Yusuf Değirmenci 3
1685

ŞİİR


112

TAKİPÇİ

1---neye Yarar Nefes Almak

NEYE YARAR NEFES ALMAK***

Yol almak el yordamıyla
Bakar gözlerle gerçeği görememek
Kelepçelemek dilleri
Bildiğini söyleyememek
Çaresizliği yutkunmak
Çaresiz kalmak
Bu şartlarda nefes almak
Zordur

Doldurmak kırılan kadehlere efkârı
Zehir içer gibi hayatı içmek
Dağılmak darı misali
Saçılabildiğince saçılmak
Sonra toplamaya uğraşmak ömrü
Dağılmış umutları
Toplamak zordur

İğne ile kuyu kazarak
Keçi postunda kıl sayarak
Ne ayakta durulur
Ne menzile varılır
Dermansız kalınca dizler
Yol yarıda kalınır
Yeniden ayağa kalkmak
Ve yol almak zordur

Ezilmek ayaklar altında çamur misali
Yoğrulmak hamura benzercesine
Topaklaşmak çatlak çatlak
Toz olmak
Ve
Savrulmak rüzgârlarla
Zorluğa katlanmak
Güz olmak hüzün yüklü
Sararan yaprak olmak
Hazan bahçeleri gibi

Ömrün ilkbaharında solmak
Solmaktan daha beteri
Ve daha acısı da
Sol durulmak
Böylesi yaşamak
Yaşamay değer mi?
Neye yarar
Böyle nefes almak

Yusuf Değirmenci 3
Kayıt Tarihi : 20.5.2018 22:26:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Hasan Korkut
    Hasan Korkut

    Tebrikler
    Yusuf hocam
    kutluyorum
    Hem hece,
    hem de serbest...
    maşallah...
    Selam ve
    saygılar.

    Cevap Yaz
  • Ozan Ali Aydın
    Ozan Ali Aydın

    yürek sesiniz daim olsun kutlarım

    Cevap Yaz
  • İsmail Sağır
    İsmail Sağır

    yüreğinize sağlık

    Cevap Yaz
  • Nazır Çiftçi
    Nazır Çiftçi

    Şiir okuyorum şiir. insan ve çevresi, insan ve toplumsal hayat. bambaşka bir garipliktir. biri kral gibi diğeri çoban gibi yaşar.ne kadar soluk aldıracakları meçhul.Aslında çobanın krala ihtiyacı yoktur. zira kralın çobana ihtiyacı daima vardır. Çok hoş anlatımlı gerçek şiiri vbeğeniyle okudum. tebrik ederim selam size.

    Cevap Yaz
  • Bedri Tahir Adaklı
    Bedri Tahir Adaklı

    PAYLAŞIM İÇİN TEŞEKKÜRLER

    Evet üstad, hayat insana bazı görevler
    yükmektedir. Bunlar aşmak ve başarmak
    zorundayız.

    Ey insan! Nimetin zevâlinden elem çekme. Çünkü rahmet hazinesi tükenmez. Ve lezzetin zevâlini düşünüp o elemden feryad etme. Çünkü o nimet meyvesi, bir rahmet-i bînihayenin semeresidir. Ağacı bâki ise, meyve gitse de yerine gelen var. Nimetin lezzeti içinde, o lezzetten yüz derece daha ziyade lezzetli bir iltifat-ı rahmeti hamd ile düşünüp, lezzeti, birden yüz derece yapabilirsin. Nasıl ki, bir padişah-ı zîşânın sana hediye ettiği bir elma lezzeti içinde, yüz, belki bin elmanın lezzetinin fevkinde, bir iltifat-ı şahane lezzetini sana ihsas ve ihsan eder. Öyle de, “Lehü’l-hamd” kelimesiyle, yani hamd ve şükürle, yani nimetten in’âmı hissetmekle, yani Mün’im’i tanımakla ve in’âmı düşünmekle, yani O’nun rahmetinin iltifatını ve şefkatinin teveccühünü ve in’âmının devamını düşünmekle, nimetten bin derece daha leziz, mânevî bir lezzet kapısını sana açar.

    TEBRİKLER
    SELAMLAR

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (5)

Yusuf Değirmenci 3