Neye yarar Şiiri - Salih Ateş

Neye yarar gözlerinin siyah ummanlarına dalmak.
Mavisine aşık olmuşken,vurgun yemek gözlerinde.
Neye yarar.
Ben ölümü göze almışken,
Varlığında yalnızlığa alışmışken neye yarar benliğin.
Yokluğunu kazımışım ruhuma,bedenimden soyutlasam neye yarar.
Her battığımda siyah gözlerinde nefessiz kalmışken,
Teninden kopup zindanlara hapsolmuşken,
Ben sende varolup,sende tükenmişken,
Neye yarar bu dünya,neye yarar.