Bir insanın sevgisi,
Yüreği kadarmış.
Aşk’ı da cesareti kadar.
Bir kuşun yüreğine,
Bir kurbağanın cesaretine,
Sahip ise sevdiğin,
Senin yüreğin,
Dünyayı içine sığdıracak kadar,
Cesaretin meydan muharebesini,
Göze alacak kadar büyük olsa da,
Neye yarar…
Bir insanın görüşü,
Durduğu yerden hayata,
Baktığı kadar,
Sevgisini koruma direnci,
Olası her darbeye karşı,
Ördüğü duvar kadarmış.
Sevdiğin insan hayata, sana,
Bir pencerenin ardından bakarken,
Sen bir buluta çıkıp,
Gökyüzünden yeryüzüne baksan da.
Neye yarar…
Bir insanın anladığı,
Yalnızca gözlerinin aynasına,
Düşen görüntü kadar,
Hissettiği kabul edebildiği,
Acıya da sevince de,
Dayanabilme direnci,
Kendisini sevdiği kadarmış.
Kendisini az seveni,
Sen kendini ve cihanı uğruna,
Feda edecek kadar sevsen,
Neye yarar…
30.06.2016
Asiye TaşkınKayıt Tarihi : 2.7.2016 00:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Asiye Taşkın](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/07/02/neye-yarar-305.jpg)
Duyguların işlenişi de ., aktarımı da güzeldi...
kaleminize sağlık sayın Asiye Taşkın...
TÜM YORUMLAR (2)