Neye Giderki İnsan Şiiri - Yorumlar

gecenin geç bir vaktinde güzel bir şiir okumanın keyfine varmak güzeldi. tebrikler sevgilerimle

'Neye gider ki insan, yine taşıdığı kendisi değil midir?
Ah başımı iyiden iyiye sızlatan ağrı
Ben senden vaz geçtim de, sen benden vaz geçemiyorsun
Nedir aramızdaki bağlılık'

kentler tüm varlıklarıyla duygularımıza kök salmıştır bir kere. içinde yaşayanları bütün olarak görmeyen gözlerimizi tek tek nasıl da sayar oysa. oysa bütün gitmeler biraz da kendine dönüşüdür insanın. aranan bağ sevgili değil, sevgilide gördüğümüz kardelen inadıdır sanki...

'Gitmek şimdi hangi ölü hücreyi diriltir
Ne zorluklara gebe insan, ne zorluklara
Bu kentin bana ihtiyacı var gibi, tutukluluk yaratıyor
Bütün yaratıcılığımla savaş vermekteyim
Artık savaştıkça yorulan diz kapaklarım elveda demeye başladı
Buz kesiyor, buz damlatıyor masumane duygular
Lice’nin yarasıdır yaram, Lice kadar mahsun'

gitmek yaralanmayı ve yaralamayı göze almaktır. gitmek arınmaktır sanki. oysa ne kadar yaşanabilir ki; köksüz, yurtsuz mülteci duygularla. kendi içimizde gezgin bir ruhun isyanı vurur şimdi yollara, isyanı ırmaklara. şimdi duyduğumuz yorgunluk yaşanmışlıkların toplamıdır... acıların, hüzünlerin toplamı.

'Sabah gitmeli gün yeni aydınlanmaya başladığı vakit
İşçiler telaş içinde ekmek kavgasına düştüğü vakit
İşte o zaman biri eksik diye fark eden olmaz
Biri eksik artık
Biri eksildi'

bütün gitmeler kendimizedir biraz da. bütün gitmelerde eksileniz. kimse anlamasa da gidişimizi içimizde bir kişi daha eksildi. giden gittiğiyle kalıyor, kalan gidenin bıraktığı sızıyla, buza kesmiş yalnızlığıyla.
şimdi hüzünler doğar yollara.

yüreğine ve duyarlılığına sağlık.
dostlukla