Neye Dönmüş Şiiri - Mehmet Yaş

Seni seven garip gönlüm,
Deli divaneye dönmüş.
Beklemekle geçen ömrüm,
Sanki viraneye dönmüş.

Aşksız buz tutar gönüller,
Gülsüz öter mi bülbüller?
Ayrılıkla dolu günler,
Aylardan seneye dönmüş.

Anlıyorum ben kaygını,
Gel de söndür şu yangını,
Boşa suçlama yazgını,
Bak şu dünya neye dönmüş.

Yine bu bahar akşamı,
Sevdan salmıyor yakamı.
İçtikçe deşer yaramı,
Masamdaki mey’e dönmüş.

Sensizlik bu ne edeyim,
Bilemezsin ne haldeyim.
Sanki yargıç önündeyim,
Kafam mahkemeye dönmüş.

02.03.1982 / Sinop