Neye dert edeyim ben bu DÜNYAYI,
Ne getirdimki, ne götüreyim.
Çırıl çıplak geldim ben bu Aleme,
Beş metre bezmi benim Değerim.
Götürmek için gelmedimki ben,
Bir şeyler vermektir benim Ereğim.
Herkes nöbetini tutmuş gidiyor,
Bir an önce bende devir edeyim.
Kimi gelir olur Sultan Süleyman,
Kimi kul köledir, kimi buyuran.
Başka nasıl dönecekki bu Devran,
Önemli olan neresinde olduğun.
Sayılı günlerdi geçti gidiyor,
Ömür mum gibi yandı eriyor.
Bir bakmışşın Azrail geliyor,
Önemli olan ne bırakıp gittiğin.
Eğer dedirtirsen iyi İNSANDI,
Bir fakir derseki benim babamdı.
Allah Rahmet etsin KÄMİL adamdı,
Bence budur gülüm, gerisi HİKAYE.
Kayıt Tarihi : 7.3.2007 12:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben bu Şiirimde İnsanın en büyük derdinin Sevilen, Sayılan ve öldükten sonrada yaptığı iyi şeylerle anılan birisi olmak için neler yapması gerektiğini araştırıp bulup uygulaması gerektiğine inanıyorum. Mevlana derki Ölme, ölenler Hayvana benzer der yani Ruh vücudu terk edipte Hakka yürüdüğü zaman, arkasında birşeyler bıraktı ve hep adı anılıyorsa O insan ölmemiştir. Saygılarımla. Almanyadan Turan KOÇ
TÜM YORUMLAR (2)