Neye benzemek istiyordun mutsuzluğum
Çayın çok demli olduğu sohbetlerde öptüm seni, acı acı ve ne var ki hiç bir yerinde bulamadım ne kadar baktıysam hüzne..Acıyor olmasından korktum kelimelerin.Suyun hiç bu kadar suya benzemediği saatler vardı odada, suya baktım, suya bakmak, boş bir bardaktaki kuruluğa ağlamak. Aslında suyun bu kadar ıslak, bardağınsa bu kadar kuru olmasından korktum. Ve bir yudum da sana içirdim mutluluğumuz dan.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta