Neye benzemek istiyordun mutsuzluğum

Neye benzemek istiyordun mutsuzluğum

Çayın çok demli olduğu sohbetlerde öptüm seni, acı acı ve ne var ki hiç bir yerinde bulamadım ne kadar baktıysam hüzne..Acıyor olmasından korktum kelimelerin.Suyun hiç bu kadar suya benzemediği saatler vardı odada, suya baktım, suya bakmak, boş bir bardaktaki kuruluğa ağlamak. Aslında suyun bu kadar ıslak, bardağınsa bu kadar kuru olmasından korktum. Ve bir yudum da sana içirdim mutluluğumuz dan.