Aman beyim sen kim, ben kim?
Elimdeki nasıra bak!
Ayrı dünyadanız sankim;
Halıya bak, hasıra bak!
Layığım ben bu azara,
Züğürt gider mi pazara? !
Tozlu girmişim huzura
Şu bendeki kusura bak!
Fayda mı var ah u vahta?
Oturduğum kuru tahta.
Bir baştaki böyle bahta,
Bir k.çtaki basura bak.
Para şimdi okuz pokuz!
O sofrada bizler yokuz!
Sen yirmi bir, ben on dokuz;
Yaşanmamış asıra bak!
Şükür, olmayan tacıma;
Gülme, karnı aç bacıma;
Benim hâlime acıma;
Somali’ye, Mısır’a bak!
Açılıyor her gün ara,
Kolay onmaz bunca yara;
Varoştaki kondulara,
Boğaz’daki kasıra bak!
Tavrın, sesin gürü ile;
Gururun her türü ile.
Bende çocuk sürü ile,
Sen sendeki kısıra bak.
Kıl engel, tüy engel deme;
Gözün kör, başın kel deme;
Bugün git, yarın gel deme
Derdimize bu sıra bak!
Âşık Levent ünlemekte,
Dağlar taşlar inlemekte,
Herkes susmuş dinlemekte,
Şu sözdeki tesire bak!
10 Haziran 2003
Kayıt Tarihi : 13.9.2015 14:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!