Neye Aldanıyorsunuz? Şiiri - Teoman Özgün

Korkun insanı helâk çukuruna atan günahlardan,
Gazaba uğratan ayıplardan.
Ey gören gözleri,
Duyan kulakları olanlar;
Ey âfiyete dalanlar,
Dünya matahını elde edenler.
Var mı bir kaçacak durak,
Kurtulunacak uğrak?
Var mı bir sığınılacak,
Güvenilecek, uğranılacak yatak?
Var mı, yoksa yok mu?
Öyleyse nereye dönüyorsunuz,
Nereye gidiyorsunuz,
Neye aldanıyorsunuz?
Bu kadar uzunluğuna enliliğine karşı
Gene de her birinizin payı olan yer,
Düşüp yanağını yere koyacağı,
Boyunca bir yer.
Şimdi çalışmaya koyulun ki henüz ip,
Boynunuza atılmamıştır;
Can henüz bedenlerinizdedir.
Şimdi doğru yolu arayıp bulmak,
Geri kalan ömrünüzden faydalanmak zamanıdır;
Bedenleriniz sağ-esendir;
Toplaşıp çâre bulmaya zamanınız vardır;
Elinizdedir ömrünüzden kalan mühlet;
Elinizdedir güç-kudret;
Tövbe etmeye henüz vardır müddet;
Genişlik çağındasınız;
Dileyebilirsiniz hâcet;
Çalışın sıkıntıya, darlığa düşmeden önce;
Darlığa, dağınıklığa çatmadan önce;
Çalışın görünmeyen,fakat beklenen gelmeden;
Üstün ve kudret sahibi olan sizi ansızın almadan.