Neydiniz Şiiri - Jale Keskin

Adam gibi adamlar hariçtir. Ol/mayan adamlara gitsin!

Neydiniz?
sizin gözünüzde
aynı boyutlarda biçilmiş çim,
bir fabrikadan çıkmışcasına
esmer sarışın kumral zihniyeti ile bakan
Yan yana sandığımızda bile yamukluk yapan
Gönlünüze kimi zaman hüzzam
Bazen rast,
Dahi Sadabad makamında dokunan
Yetinmeyip,
Hicaza sığınıp, hicran sevenlerdiniz

Neydiniz?
İyi günde sarılıp öpen
Hastalıkta öteye iten
Bir türlü gerçek adımı bilmeden
Binbir lakaba konduran
Alay eden
Sakinliğimizde aldatan
Hırçınlığımızda
Korkup kaçan
nankör kedilerdiniz

Neydiniz?
Ağzımızı kapatıp tacizlerinizle utandıran
Bedenimizi kirletip yakan
sapık birer eldiniz

Neydiniz?
Kurtarılmış bölgelerinizde
Ya futbol ya siyaset
Çokça da kadın dedikoduları ile coşan
Her yağmur sonrasında
Gözyaşımızı sildiğini sanan
Biz olma duygusundan uzak
Egolardınız

Sizinle
Hiçbirimiz
Özgür değiliz
Budur
Tedirginliğimiz…

Sekizmartikinonbeş

Jale Keskin/iskenderun