Neydin Ne Oldun Emmoğlu

Ne çabuk unutmuşsun köydeki halini,
Başa dönmekte var, unutma emmoğlu.
Haline şükrederek alıştır dilini,
Taşa dönmekte var, unutma emmoğlu.

Selam verip hatırın sordum,
Yanıma durmadan gidişin hayra yordum,
Görgüsüzlüğünü cahilliğine verdim,
Çüş’e dönmekte var, unutma emmoğlu.

Çocuklar büyümüş, iş tutup, bulmuş yolunu,
Kibir gözüne perde olmuş göremiyorsun sağ ile solunu,
Allah kolay kılmış düz tutmuş yolunu,
Yokuşa dönmekte var, unutma emmoğlu.

Evin barkın tutmuşsun, kapında araba,
Hısım akrabaya demiyorsun merhaba,
Bu gün, paran-pulun, her şeyin var ama
Başa dönmekte var, unutma emmoğlu.

Tevazu et, alçak tut gönlünü, yükselesin,
Sendeki nimetler emanet, sahibi sen değilsin,
Benim deyip sarılıp etrafında dönmeyesin,
Boşa dönmekte var, unutma emmoğlu.

Keşke görmeseydim, kırıldım sana,
Babana kalmayan dünya, kalmaz ki sana,
Allah’a verdiğin sözden mi döndün yoksa?
Haşa dönmekte var, unutma emmoğlu.

İbret oldu bana halin, sen çok yaşa emmoğlu,
Nefsimi yokladım, çıktı boşa emmoğlu,
Cami avlusunda her gün rastlıyorum naaş’a emmoğlu,
Naaş’a dönmekte var, unutma emmoğlu.