Neydi Suçumuz Şiiri - Metin Gürbüz

NEYDİ SUÇUMUZ

Ben bir işçiyim
Yani amele
Gidiyorum işte
Omuzunda yorgan
Belimde ipim

Nerede iş bulurum
Nerede kalırım
Ne adresim olacak
Ne belli yerim
Düştüm yollara
Gider dururum
Buna mecburum

Şimdi uyku vakti
Uyuyordur Alim
Sevincini gülüşünü
O küçücük elleriyle
Sakalımı çekişini
Daha şimdiden özledim

İncecik kollarıyla
Sarıldı boynuma
Uzun süre ellerimi bırakmadı
Çekiştirip durdu ceketimden
Gitme baba
Gitme baba
Diye yalvardı

Babasından ayrılmak
Belli ki zor geliyordu
Uzun süre
Hıçkıra hıçkıra ağladı
Birkaç kez yere düştü
Peşimden koşarken
Güzel kızım Elif im

Gözleri yaşlıydı Gülümün
Boynunu bükerken
Sadece acı acı baktı yüzme
Çocukların emaneti deyip
Sarılıp öperken.

Çaresizdi
Gitme bizi yalnız bırakma
Diyemiyordu
Biliyordu ki gidecektim
Sağlıcakla git
Sağlıcakla dön diyebildi sadece
Arkamdan su dökerken

Ne tarla var ne bağ
Ne de ekenek
Ne bir çare var
Gitmemen için
Ne de seçenek

Otuzu da çoktan geçti yaşım
Hiçbirşeyim yok
Tek sahip olduğum
Nüfus kağıdım
Haa unuttum bir de madalyam var
Kore harbinden aldığım

Yarım saattir yürüyüorum
Asfalt aha şu tepenin ardında
Pamuk yorgan bile yordu beni
Tepeyi çıkınca biraz oturur ferahlarım

Eşimden çocuklarımdan ayrılırken
Ağlayamamıştım
Gözlerim dalsa da
Onların görmesini istememiştim
Şimdi uzun uzun ağlayabilirim
Kimse görmez nasılsa

Buradan görünüyor köyüm
Toprak damlı
Beyaz badanalı evleri
İşte ora

Beyaz olan sadce
Evlerinin duvarları
Ya insanları
Umutları kara
Yaşamları kara
Hayalleri
Düşleri kara

Köyün dışındaki de okulumuz
Taa buradan kızarıyor kiremitleri
Çocuklar bahçede
Dolaşıyorlar yine
Bu yıl bari gelse
Öğretmenleri

Bu çocukların öğretmenleri
Ne zaman gelecek
Bizizm çocuklarımız hep
Amelemi yetişecek
Bu düzen ne zaman ne zaman
Değişecek

Biz göçmen değiliz
Öz vatandaşız
Unutulup
Dağ başında kalmışız
Hiç bir gelirimiz yok
Hepimiz açız

Dedem açtı
Babam da aç
Ben de açım
Bütün köylü
Çoluk çocuk
Açız hepimiz

Yoksa biz ezelden beri cezalı mıyız
Nedir yıllardır çekmekle
Bitiremediğimiz
Affa uğramayacak kadar
Ağır olan suçumuz

Bilmiyorum
Nesilden nesile süren
bu cezayı veren hakim
Atalarımızın dedelerimizin İfadesini aldı mı
Araştırıp sordumu
Çekmekle bitmeyen bu cezayı
Sabit buldu mu
Yoksa mecbur kalıp kararını öyle verdimi
Kararından pişmanlık duydumu
Üzüntüden
kalemini kırdı mı...!

Metin Gürbüz