Neydi o, o neydi.
Akşam karanlığında göremedim.
Ne bir tekir sokak kedisiydi…
Ne de yağmurdan ıslanmış bir sokak perisi…
Ne ışık saçıyordu çevresine.
Ne de ağlayışları duyuluyordu.
Ha incecik de olsa sesi duyuluyordu.!
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Gözlerinde akan kanlar sanırım
Aşkının burcu burcu açan goncalarıdır
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta