Neydi Mey Neydi Mey Şiiri - Haydar Okur

Ne zaman düşünsem ve ne zaman uzatsam
Mavi ufuklara, mor dağlar ötesine ellerimi
Ellerini tutacaktır sanırım ellerim.

Düşlerin yanılgısımıdır yoksa bu
Kilometrelerce uzaklara taşınan
Seni görmek, sesini duymak istemi
En güzel çiçekleri ellerine vermek umudu muydu
Seraplar gibi beni kendinde alıkoyan
Ya sıralı dağların geçit vermez doruklarında kalışım
Sana ulaşmama engel olan
Ney di mey, ney di mey

Emrah bu nedenle mi delmişti dağları
Çöllerin serabımıydı yoksa Mecnunun Leylası...
Tahir Zühre'sini neden göklerde aramıştı
Ah! Seni ben nerelere koysam
Ve düşlendiğimde, nabzım kadar yakın olsan

Gönlümün perçemine,
Yüreğimin çerçevesine sığmadın
Taştın kabımdan ığlım ığlım meyler gibi...
Esrikleştim sevdanın yönsüz ak bulutlarınca
Hiç sormayın, anlatılmaz, her yanım mey vurgunu
Sayrıklığım ney di Mey
İçmesem bir türlüyüm içsem bir türlü...

Güzelliğin dar geliyor çerçevelere
İnleyen nağmelerden taşan deyişler
De bana ney di mey, ney di mey

Oysa görmemiştim seni
Dokunmamıştım
Varlığımı bile duymamıştım bakışlarında
Öyleyse güllerin en gökçeği
Bir gömüt sessizliğince, içimin devinmesi ney di
Seraların baharıyla susuz kıraçlarıma
Sağnakça yağan ney di o?
Bilmem ki, belki de
Yanıltıcı bir düş havariliği idi
Canevime hüzme hüzme akan sevdalar
Köz kundağına sarmalayan
Aranan, aratan
Onca yıldız kumkuması içinde biricik çolpan
Haydi, bunu sen de bana Mey
Ney di mey, ney di mey

KÖMEN