Neydi ADI?
Dalmisim aksamin kendi hallerine.
Biraz eskilerden bu günlere,
biraz bu günlerin eskimesini istemedigim hallere…
Gönül ne vazgecer bu hallerden,
ne de unutmak ister eskilerin cani gönüllerinden.
Uzanirim sene Seksen`lere
Lise den arti kalan yillara…
Sessizce, ve hatta hic düsünmemisken girer aklima.
O sümsük halleriyle,
kendini begendirmeye calisan,
cagirsan gelmez, biraksan gitmez,
kemik kirmak yerine pot kirmada üstüne olmayan,
ve zaman zaman bizlere kan kusturtan! ..
„Bir“ den “ 10“na kadar degisen hallerinde,
bizleri halsiz birakan! ..
Neydi adin?
Haa simdi hatirladim…
…KASIM…
Seni o zamanlarda sevmezdim…
Ki; geldik yirminci „Asir“ a!
Yine sevmiyorum seni;
… KASIM…
Hele ki;
Senin “Dokuz” ve” On” uncu hallerini hic sevmiyorum.
„Dokuz“ oldugun gün dokuz doguruyorum sayende, gün; yirmidört saat,
“On“ oldugun zaman ON`suz kalacagim günlerin baslayacagi zaman basliyor…
Seni o zamanlarda sevmezdim;
geldik yirminci “Asir” a
yine sevmiyorum seni;
… KASIM…
Yüksel DAYANC
Saat 21:00
12/12/2012
Köln/ ALMANYA
Kayıt Tarihi : 12.12.2012 23:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!