Saçlarım çiçek açmayı unuttu anne
Bahar kokusunu kıskanır oldu hanidir
Bir dokunsan yangınlar yağacak
Korkarım kör gönüllülerden
Ağır aksak da yürümezler ki
Rol biçilmiş,
Yaşamak lazım...
Tütsüle şimdi ruhumu
Bir ağaca isim olurum
Köklenirim belki
Bir aşkın ellerine tutunmak neydi
Hatırlamıyorum anne
Sevmek yasak!
Olur mu hiç anne!
Dünya dönmekle uslanır mı
Ya kışın aklı bahara yansaydı
Düşünsene anne,
Ya çıldırmak elimizden alınsaydı...
Allah korusun
Düş düş bitmezdi uçurumlar
Aşk tutulması hangi vakte düşer
Hangi yıl mevsimlenir,
Bilinmez...
Anne diyorum!
Bir masal böyle ölmemeli...
Kayıt Tarihi : 21.2.2015 10:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!