Neyden? Şiiri - Bayram Kaya

Kabadayı bilirler bizi,
Bizim olanı aradığımızdan.
Tutunamayız un ederler,
Savrulup tozduğumuz ondan.

Öfke oluruz sert dururlar.
Kenardan köşeden tadımlık,
Sakalımıza tarak vururlar.
Serabı duyumsayıp, karıştığımızdan.

Göz oluruz, kaş çizerler.
Söz oluruz, nutuk düzerler.
El oluruz, fal çözerler.
Açılmadan, soluşumuz ondan.

Sıkıntımızı, terleriz, serin verirler.
Göğüs gereriz, onur, yemin verirler.
Sırtımızı peyleriz, yumuş verirler.
Birilerini sırtlanmayı ödev sinmemiz ondan.

Naz ederiz, usanç sezerler.
Naz ederler, ilence bezerler.
Kaz oluruz, tava gezerler,
Haşlanıp, soyulduğumuz ondan.

Bağımız, bahçemiz, dikenimiz var.
Sevgiye, neşeye, ürkenimiz var.
Gecikilmiş, gerekliliğe, erkenim iz var.
Biçeme takılıp, oyalanmamız ondan.

Edimlerimizle takışırız salamura yaparlar.
Edimsizliklerini, konum-düzey, duygusuyla kaparlar.
Avuçlattığımız gücümüzle hınçlı bakarlar.
Açmazlara yalpalayıp, sakındığımız ondan.

(05.06.1992)